Nazım'dan

Şöyle diyor çok sevdiğimiz Nazım Amca; "Soğuk. Soba sönmüş. Dar, uzun battaniyemin altında yapayalnızım. Halbuki bilirsin ki ben en iyi yazılarımı sokakta kalabalığın arasında dolaşarak yazmışımdır, evde okuduğumu anlamak için çocuklarımın gürültüsüne muhtacım ve insanların arasından ayrıldığım vakit karaya vurmuş hazin bir palamuda benzerim." Ne denir bu güzel sözlerin üstüne. Bu blogdaki bütün yazıların eninde sonunda ulaşacağı nokta da bu işte "senin gürültün olmadan, karaya vurmuş hazin palamutlar gibiyiz".