İki güzel ay

Fıratım,

İki ayını doldurmak üzeresin. İki ayda yanakların şirin bir buldog yavrusu gibi çenenden sarktı. Yüz üstü uyurken kafanı koca adamlar gibi bir o yana bir bu yana çevirmeye başladın. Ve sosyalleşmeye... Yalnız kaldığında şımarık şımarık ağlamaya.

İki ayda boğum boğum oldu bacakların. Gözlerimizin ta içine bakmaya başladın. Gülmeye... Her biri kahkahalarla karşılanan minik gülümsemeler. Sonra geceleri daha çok uyumaya başladın. Dönencenin müziğini pür dikkat dinlemeye...

İki ayda sen daha çok Fırat oldun, ben daha çok anne.

Ve ben bir çiçeğin büyümesini hızlı çekimde seyreder gibi tanıklık ettim bir mucizeye.

İki ay iki gün gibi geçti... Hayatın yeniden, yenilenerek ve her türlü zorluğun üstesinden gelinerek başladığı iki gün...