Sonunda bu da oldu

Evet sonunda bu da oldu otobuste hiç tanımadığım birine senin fotoğrafını gösterdim. Hamilelik döneminin kendine has bir durumu var; insanlara çok daha kolay iletişim haline geçiyorsun. "Ne kadar kaldı doğuma?" sorusuyla başlayan diyaloglar uzadıkça uzuyor. Geçen gün de otobüste ve trafiğin tam ortasında yanımdaki teyzenin sorusuyla uzun bir sohbet başladı. Senden, teyzenin potansiyel gelininden falan bahsederken dayanamayıp "oğlumun fotoğrafını göstereyim mi size?" dedim ve gösterdim de :)

Laf aramızda bugün de bir müşterimize bütçeyle ilgili yazışmamızın sonunda "size ekte oğlumun bir fotoğrafını da gönderiyorum" diyerek olaya bambaşka bir boyut kattım. Bir yanda eurolar, pazarlıklar diğer yanda benim tombik oğlum Fırat.

Henüz annesinin karnında keyif süren bir şirin bebeğe kimsenin kayıtsız ve sevgisiz kalamayacağına güvenerek yapıyorum tüm bu şımarıklıkları tabii... Öyle de oluyor, sen ortaya çıktığında herkesin yüzüne bir gülümseme yerleşiyor.

Yaşamımın son aylarını "görmemişin bir oğlu olmuş..." sözüyle de özetleyebiliriz aslında. Fazla söze hacet yok...

Ne yapayım çok seviniyorum sen bize geldiğin için.