Geçen gün konuşuyorduk bunu; senin yaşamın en azından yuvaya gidene kadar koca koca insanların arasında geçecek. İstanbuldaki kuzenlerinin en küçüğü 17 yaşında, abin gibi. 25'e kadar çıkıyor yaş ortalaması... Halaların, amcaların, teyzelerin, aile dostlarımız derken büyüklerin içinde bir minik olacaksın gerçekten.
Büyük ihtimalle arada bir Cansu'yu ve Deniz'i gördüğün zaman şaşırıp, "aaa ne kadar minik insanlar" diye geçireceksin içinden. Aile erkeklerinin boy ortalamasını da düşününce... Yuva işte biraz da bu yüzden önemli. Akranlarınla başka türlü bir yaşam kuramayacaksın okul başlamadığı sürece. Ve sonra gün gelecek bizden çok akranlarınla vakit geçirmeye başlayacaksın. Biz önceleri hayıflanacağız ihmal edildiğimiz için ama sonra anlayacağız seni...
Tabii yine de ne kadar büyürsen büyü, akranlarınla ne kadar güzel vakti geçirirsen geçir seni çok seven "koca adamları" da ihmal etmezsin değil mi? Hayır ihmal edilmemizin acısını harçlığından çıkarmayalım sonra... (Yaşam dersi no 1: Biraz daha sevgi ve ilgi için gerektiğinde her şey silah olarak kullanılabilir)
20 Ekim 2008 Pazartesi
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder