17 Ekim 2008 Cuma

Ve bir an

Tanışma gününden unutulmaz bir an daha vardı benim için. Baban karşımda oturuyordu. Hemen yanımdaki koltukta ise deden. Bir ara gözlerim dedenin kaşlarına takıldı. Gözlerine baktım sonra. Sanki babanın 30 yıl sonrası gelip yanıma oturmuştu. Her şeyiyle o kadar benziyordu ki boğazıma bir yumru yerleşti.

Dedeni izlerken, babanın 30 yıl sonra yanımda işte aynen bu şekilde oturup bir şeyler anlatacağını düşündüm. Daha o günden sevdim babanın 30 yıl sonrasını da.

Benim babanı sevdiğim kadar seni sevecek bir kadınının olmasını o kadar çok isterim ki... Ve senin de o kadını babanın beni sevdiği gibi sevebilmeni...

Hiç yorum yok: