23 Ekim 2008 Perşembe

"Ez kurbanite cane"

Ebem beni kürtçe severdi, ne zaman birisi ölse kulağıma kürtçe ağıtlar gelirdi, dedemin bizde kaldığı zamanlarda babam onunla kürtçe konuşurdu, halamlar çocuklardan gizli bir şeyden bahsedecekleri zaman kürtçeye geçerlerdi, arabada kürtçe şarkılar eşlik ederdi yolculuklarımıza... Dolayısıyla benim her zaman kürtçeyle özel bir bağım oldu. Kullanmasam da, anlamasam da bu dili hep sevdim. Hem onun bana hatırlattıklarını, hem tınısını...

Benim için böyle anlamlı olan bu dil senin yaşamında hiçbir şey ifade etmeyecek. Öyle de olmalı... Benim geçtiğim yollardan geçmediysen, benimle aynı yere de varmamalısın. Benim sevdiğim şarkıları sevmemelisin, benim gitttiğim cafelere gitmemelisin; eğer yolun seni oraya getirmemişse... Yaşamda gerçekten zorlamaya yer yok.

Kürtçeyle hiçbir zaman özel bir bağ kurmayacak olsan da tek bir şey isterim senden (ya da beklerim diyelim) dünyanın bütün dillerine, bütün kültürlerine, bütün farklılıklarına saygı duymanı. Irk, milliyet, cins, tür, köken, bilmem ne şehrinin insanları, travestiler... Adını ne korlarsa kosunlar farklı olanı, az olanı, ötekini dışlayan, anlamaya çalışmayan her dili reddetmeni beklerim... Tüm bunların ötesinde bakış açılarıyla, sevgiyle yaklaşmanı yaşama...

Böylesi çok zor ve bir tür yalnızlık vaat ediyor; ama ne yapalım şairin de dediği gibi;

"insan usul usul ölmek için gelir dünyaya.
başlar her gün biraz daha insan olmaya.
ve ölürken usul usul ne tuhaf;
aşık olur, kedi besler, isim verir eşyaya."

2 yorum:

bgozde dedi ki...

dostum,
bahsettiğin "bir tür yalnizlık"ın içinde insanın dünyasını güzelleştiren dostları bulacak kadar şanslı olsun Fırat bebek de...
yazdıklarını okuduğumda seninle ufak bir sohbette bile hissettiğim bir duyguya kapıldım yine; bu kadar sevgi dolu, bu kadar insan ve bu kadar doğru oluşunla gurur duydum ve içimden "keşke yalnız bunun için sevseydim seni" dizeleri geçti. Oysa ben seni daha pek çok, öyle çok şey için seviyorum ki :)

Hürücan dedi ki...

Benim canım dostum, oğlumu şanslı kılan güzel teyzesi;

Duygulandırdın beni, Elbette "yalnızlığımızı" katlanılabilir kılan tek bir şey varsa o da yaşamımızdaki güzel insanlardır. Gözdedir...

Gözde'nin onu böyle derin sevmemize neden olan bütün içtenlikleridir...