Zıtların birliği

Babanla benim taban tabana zıt pek çok yönümüz var. Babanın disiplinli hali benim disiplinsizliğim; onun titizliği benim dağınıklığım, onun sorumluluk sahibi duruşu benim sorumsuzluğum... Say say bitmez. İşin komiği dedenle anneannende de bu tarz bir zıtlık hali var. Ben pek çok yönümle anneannene benziyorum (hatta fiziksel benzerliklerimizle ilgili hareketli bir gösterimiz de var :)).

Bu zıt kişiler bir şekilde iyi bir uyumla ve aşkla birlikteliklerini sürdürüyorlar. Hatta zıtlıkları artık espri konusu oluyor. Mesela bugün anneannenden öğrendim ve çok güldüm; deden şöyle diyormuş: "Eğer sana bir şey olursa ben tek tek bütün mağazaları dolaşıp Güler Beydağ'ın borcu var mı diye sorarım; sen de bana bir şey olursa tek tek bankaları dolaşıp Cemal Beydağ'ın parası var mı diye sor?"

Bakalım sen hangi kutba çekeceksin? Oyuncak sepetinin durumu bizim için ilk ipucu olacak; hoş bana çekersen bir süre sonra bir oyuncak sepetinin olmasının da anlamı kalmayacak.

Tabii benim gibi dağınık bir tip olursan sen de hep düzenli tiplere gıptayla bakacaksın. Misal ben her akşam dolabımda üst üste yığılmış onlarca kıyafet arasından bir şeyler ararken gözüm babanın kısmına takıldığında müthiş bir kıskançlıkla doluyorum. Düzenli yerleştirilmiş ve katlanmış tüm o kıyafetleri darmadağın etmek istiyorum. Babanın içinden şu kızın dağınık kıyafetlerini bir güzel düzenleyeyim diye hiç geçmemesine de acayip bozuluyorum.

Bari hamilelik döneminde... :(