Geceyi kötü kapatmıştım, güne de kötü başladım... Sonra haberleri izlerken İlhan Berk’in “bu dünyadan geçtiğini” öğrendim. Şirkete geldiğimde açıp birkaç şiirini okudum. Şiirlerini okurken aklımda hep Ece Ayhan ile mektuplaşmaları vardı. Arada bir küsseler de onun sadık dostuydu İlhan Berk. Bir mektubunda “kıpkızıl açız” diye yazmıştı Ece Ayhan. Bir şairden diğerine söylenen bu sözler çok etkilemişti beni, çok da üzmüştü..
İlhan Berk’in “eskitiyorum, eskitiyorum/kalıyor ne kadar güzel olduğun” dizelerini unutmak mümkün müdür? Bu dünyadan kendisi geçip gider ama gerisi kalır... Güzel bir şiiriyle hoşçakal diyelim gel biz de ona;
Ve yüzünü alıp çıktım. Öğleye doğruydu
Çıkrıkçılar yokuşuna yağmur yağıyordu
Ellerin ellerimde sessiz yürüyorduk ve
Kapkara bir oğlan durma bize bakıyordu
Tuhaf uzun bir sokaktı ve ben susuyordum
Bir kız memelerini bırakıp gidiyord
Âşıktım ve hep seni soyuyordum aklımda
Bir adam çarşıyı üstümüze kapıyordu
Kadınların kızların ardından gittim durdum
Öptüğüm yerlerin içimde durulmuyordu
Üç kez yokuşu indim çıktım boncuklar aldım
Kocaman kırmızı ağzın ki hiç bitmiyordu
Akşama doğru bir aşçı dükkânına girdim
Sana benzeyen incecik atlar geçiyordu
Sonra birdenbire büyük bir sessizlik oldu
Bu dünyadan İlhan Berk geçti dedim yürüdüm.
29 Ağustos 2008 Cuma
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder