Zor da olsa alış bu sıcaklara

Sonunda döndük. Bütün işler bekler ama blog beklemez... Kesin sen de hissetmişsindir uzun ve sıcak bir tatildeydik. Mersin-Adana hattı öyle sıcaktı ve öyle çok terledik ki isilik olduk. Biz kaşınıp dururken sen sabit sıcaklığın keyfini çıkardın tabii... Yaşasın amniyon sıvısı! Doğduktan sonra yazları en az bir hafta oralarda olacağına göre çok da sevinme küçük bey. Sen de gün gelip boğuşacaksın bu sıcaklarla...

Bir hafta içinde epey kişiyle tanıştın; babaannen, Fatma halan ve kızları, kuzenin Deniz, Müzeyyen Teyzen, Cemal deden... Tabii kadro bu kişilerle sınırlı değildi. Abin, Öznur Halan, Elife halan, Anneannen, Taylan kuzenin, Barış dayın, Ozan Dayın ve ailesi... Bu kadar kalabalığı bir arada bir de ancak doğum gününde görürsün... Herkesin ortak bir heyecanı vardı: sen.

Tatildeyken babanla, seninle çıkacağımız tatillerin hayalini kurduk. Seni denize ilk sokacağımız gün, kumlarda oynayışın... Abin seni mutlaka yüzme kursuna göndermemiz gerektiğini söyledi. Ben anında seni minicik mayonla canlandırdım kafamda... Öyle tatlıydın ki sahilde bir minik oğlan çocuğu olsa hiç durmaz gider sımsıkı kucaklardım. 

Annen tam bir "kucağa alıştırma bebeği" karşıtı. Seni alıştıracağım ilk şey de şüphesiz kucak olacak bebecik. Sıcak, yumuşacık, sevgi dolu çeşit çeşit kucaklar... Hep sana açık. 

Umarım kocaman bir adam olduğunda bile sığınırsın gelip bu kucaklara. Sarıp sarmalarız seni.