Aklıma geldi

Baban bana hafızasını aktarırken onun gözlerini en çok abinle ilgili olanları anlatırken ışıl ışıl görüyorum. Veya en çok onları anlatırken tekrar yaşıyor o anlattığı şeyi... Geçen gün Aras'ın ateşlendiği günlerde ne kadar acı çektiğini anlattı. Hareketleri bile gözünün önündeydi ve o an bile acı çekiyordu abin öyle ateşlendiği için. Tabii neşeli anıları anlatırken de bir o kadar neşeleniyor. Abinin çişini tutma hikayesi vardır mesela onu her anlattığında kahkahalarla güler. Bu anıları sana da anlatmalı ki abin ilerde senin küçüklüğüne dair şeyleri anlatıp alay ederse, senin de elinde kozlar olsun.

Babanın bana aktardığı Araslı anılardan en sevdiğim ise; "Baba sen neden savaşmıyorsun". Babası (he he) bugün anlatsana o anıyı...