Fırat bebek ne zamandır ben de sana yazmak istiyordum ama bir türlü fırsat bulup toparlayamadım. İşte başlıyorum... Annenle yogun çalıştığımız günlerden birinde, sabah olmus ve biz hala çalışıyorken saat sabahın 6’sıyken bizi sacma birsey yüzünden gülme tuttu. Yaklaşık 2 saat boyunca güldük. Artık niye güldüğümüzü unutup kendimize, birbirimize gülmeye devam ettik. Sabah 8’de biri geldi hatırlamıyorum şimdi kim olduğunu. O geldiğinde biz hala gülüyorduk ve sorduğunda ona anlatamıyorduk gülmekten. Hayatım boyunca belki de o kadar uzun süre güldüğümü hatırlamıyorum.
Ve yine annenle yoğun çalıştığımız günlerden birinde, mevsim baharken, dışarda, kırlarda deniz kenarında gezmek varken içimiz kıpır kıpırken, annenle aşagıda markete indik. Annen şöyle kocaman kocaman taneleri olan bir sürü kiraz aldı. Ben de üzerimize alınıp yukarıda güzel güzel yeriz diye düsünürken; Annen yazıcıdan "Kiraz mevsimi" şiirinin çıktısını aldı ve aldığı kirazı Cemal’e göndereceğini söyledi. Babanı düşündüm. Şanslıydı. Hürücan’ın sevgilisi olmak vardı ne güzeldi... Ben bu anektodu şu anda çalıştığım yerde bi arkadaşıma anlattım ve sonra dönüp annenin bloğunu açtım. Tıkladığım ilk yazıda annenin unutamadıklarını sıraladığı maddelerden birinde vardı bu. Yıllar sonra aklıma gelmişti ve yıllar sonra annen senin için yazmıştı.
29 Ağustos 2008 Cuma
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
3 yorum:
Fatoşcuğum o günü ben de unutamıyorum. Gerçekten ne kadar uzun süre gülmüştük... Artık işe gelen herkes de bizimle birlikte gülmeye başlamıştı. Gözlerimizden yaşlar gele gele ne olduğunu anlatmaya çalışıyorduk bir de ama beceremiyorduk. O gün müydü yoksa bir başka gün mü hatırlamıyorum; sabahlama sonrasında hisara kahvaltıya gitmiştik birlikte. Daldan dala uzun uzun sohbet etmiştik ne güzeldi...
Kirazlar için sizin de katkınız olmuştu, şiirin çıkışını alırken yardım etmiştiniz bana. Güzel bir sürpriz olmuştu... Kirazların altına da zedelenmesinler diye pamuk yaymıştım :)
Evet bak ben bunu unutmuşum. Evet ertesi gündü çok tatli ve çok da uzun bir sohbetdi. Ogün müydü bizi yakinlaştiran. belkide.
Bu arada kirazlarin altina pamuk yayişinda gözümden kaçmış. Baksana Kirazlari bile incitmek istememişsin.
O günkü sohbetle özel bir yakınlık oluşmuştu bence de aramızda. Çünkü bir anda kendimize dair çok şeyler paylaşmış ve birbirimizi çok iyi anlamıştık.
Yorum Gönder