27 Ağustos 2008 Çarşamba

Sol elimin işaret parmağı

Oyunlardan ve oyuncaklardan konuşulduğunda, gözlerim sol elimin işaret parmağına kayar. Sol elimin işaret parmağı ise, binlerce oyuncağın olduğu yerden, bir elin işaret parmağını saymazsak, sayıları ancak o kadar olan oyunun ve oyuncakların (oyunlar bize mirastı abilerimizden, ablalarımızdan; oyuncaklar değil) olduğu çocukluğuma taşır beni. Orada oyuncakları ve oyunları az olan Cemal'i görüyorum. Bir şeyler yontan, az önce kestiği parmağına kanı dursun diye kül bastıran. Ve biraz sonra oynayacağı oyuncağı yapmanın heyecanıyla akan kanın umrunda olmadığı... Her gidişimde oturmuş bir ağacın altına, geleceğini yontarken bulurum küçük Cemal'i.

Yüzlerce oyuncağın arasından geçerken; annen alacaklarını sıralar, ben de yapacaklarımı... Yaptıklarımın izleri sol elimin işaret parmağında, yapacaklarım ise kalbimde...

1 yorum:

Hürücan dedi ki...

Gerçekten de göreceksin ki o parmak sıra sıra çiziklerle doludur. Kapanmış minik çakı darbelerinin izleri.

Akşam olsun, öpeceğim o parmaktaki izlerin her birini...